IPTV, wat staat voor Internet Protocol TeleVision, werkt door tv-signalen te verzenden via een internetverbinding in plaats van via de traditionele methoden zoals kabel, satelliet of ether. De kern van de werking is het gebruik van het Internet Protocol (IP), hetzelfde protocol dat wordt gebruikt voor het verzenden van data over het internet.
Werking in stappen
- Codering en compressie: De tv-uitzending wordt omgezet in een digitaal signaal. Dit signaal wordt vervolgens gecomprimeerd met een codec (zoals H.264 of HEVC) om de bestandsgrootte te verkleinen. Dit is cruciaal om de gegevens efficiënt over het internet te kunnen versturen.
- Verpakking en verzending: De gecomprimeerde data wordt in IP-pakketten verpakt. Deze pakketten bevatten informatie zoals het adres van de ontvanger en het pakketnummer. Dit stelt de pakketten in staat om de juiste bestemming te bereiken en in de juiste volgorde te worden samengesteld.
- Distributie: De IP-pakketten worden via het internet naar de gebruiker gestuurd. Dit gebeurt meestal via een speciaal beheerd netwerk van de internetprovider (ISP) om de kwaliteit en stabiliteit te waarborgen. Hierdoor is er minder kans op buffering of vertragingen.
- Ontvangst en decodering: De gebruiker ontvangt de IP-pakketten met behulp van een set-top box (STB), een speciale app op een smart-tv, een computer of een mobiel apparaat. De set-top box of app decodeert de IP-pakketten en stelt ze weer samen tot een videostream.
- Weergave: Het gedecodeerde signaal wordt op het tv-scherm weergegeven. Dit proces is nagenoeg direct, waardoor het lijkt alsof je traditionele televisie kijkt.
Verschil met streamingdiensten
IPTV lijkt op streamingdiensten zoals Netflix, maar er is een belangrijk verschil. Bij traditionele IPTV wordt de videostream via een beheerd, gesloten netwerk van een provider geleverd, wat zorgt voor een gegarandeerde kwaliteit. Bij streamingdiensten verloopt het verkeer over het openbare internet, wat de videokwaliteit afhankelijk maakt van de drukte op het netwerk.
Hoe werken M3U bestanden
.m3u-bestanden, of ‘M3U-afspeellijsten’, zijn tekstbestanden die de locaties van mediabestanden bevatten. Het bestand zelf is dus geen video of audio, maar een soort routekaart voor een speler. Bij IPTV wordt zo’n bestand gebruikt om een lijst van tv-zenders en videostreams te organiseren en aan te bieden.
De structuur van een .m3u-bestand
Een .m3u-bestand heeft een specifieke structuur. Het begint altijd met de regel #EXTM3U om aan te geven dat het een uitgebreide M3U-afspeellijst is. Vervolgens worden de zenders per regel gedefinieerd met extra informatie.
Een typische regel heeft de volgende opbouw:
EXTINF:-1 tvg-id=”ZENDER_ID” group-title=”GROEP” tvg-logo=”URL_LOGO”,Zender Naam http://stream.url/
- #EXTINF:-1: Dit is een verplichte tag die aangeeft dat er metadata volgt. -1 wordt vaak gebruikt omdat de duur van de stream onbekend is.
- tvg-id=”ZENDER_ID”: Een unieke ID voor de zender, gekoppeld aan een Elektronische Programmagids (EPG).
- group-title=”GROEP”: Hiermee wordt de zender in een categorie geplaatst, zoals ‘Sport’ of ‘Nieuws’, wat de organisatie in de IPTV-app vergemakkelijkt.
- tvg-logo=”URL_LOGO”: De URL van het logo van de zender, zodat de app het juiste logo kan weergeven.
- Zender Naam: De naam van de zender die zichtbaar is voor de gebruiker.
- http://stream.url/: Dit is de URL van de daadwerkelijke stream, het hart van de hele regel. De speler gebruikt deze link om de video te streamen.
Hoe het werkt met een IPTV-speler
Een IPTV-app of -speler, zoals VLC, Tivimate of IPTV Smarters, leest het .m3u-bestand. Het programma verwerkt de tekstregels, herkent de verschillende zenders en groepen en bouwt op basis van de informatie een georganiseerde lijst van kanalen. Als je op een zender klikt, gebruikt de speler de bijbehorende URL (http://stream.url/) om de videostream te starten en te tonen op je scherm.